To najsłynniejsza angielska pisarka powieści kryminalnych. Jej książki przetłumaczono na 45 języków, a w języku angielskim wydano ponad miliard egzemplarzy. Występowała pod pseudonimem Mary Westmacott, pod którym wydała kilka powieści romantycznych. Należą do nich między innymi „Córka jest córką”, „Róża i cis” oraz „Niedokończony portret”.
Zagadki w jej powieściach kryminalnych są rozwiązywane przez kilka fikcyjnych postaci. Jednak najbardziej znanymi są: detektyw Herkules Poirot lub detektyw amator, którą jest starsza pani Marple. Pierwszy detektyw, który został przeze mnie przytoczony pojawił się w ponad 30 jej powieściach. Pochodzi on z Belgii, najpierw pracował jako policjant, a później jako prywatny detektyw. W powieściach Agaty Christie jest jedną z najbardziej wpływowych osób w Anglii, a przy rozwiązywaniu spraw stawia na psychologię. Jego pierwszą zagadką była „Tajemnicza historia w Styles”. Natomiast panna Marple pochodzi z małej wioski St. Mary Mead, jest wścibską starsza osobą, przy rozwiązywaniu zagadek kryminalnych wykazuje się bystrością umysłu. Pomagają jej przy tym analogie, jakie znajduje pomiędzy rozwiązywanymi zbrodniami, a zdarzeniami, które kiedyś zaszły w jej wiosce. Jej motto brzmiało: "Młodzi myślą, że starsi są głupi, ale starzy wiedzą, że to młodzi są głupi". Pierwszy raz ukazała się w powieści „ Morderstwo na plebanii”. Autorka napisała dwie powieści z tymi detektywami, które miały się ukazać dopiero po jej śmierci, ponieważ uśmierca w nich detektywa Poirota, a panna Marple po rozwiązaniu ostatniej zbrodni wraca do swojej wioski. Oprócz nich w niektórych jej książkach jako detektywi występują: Tommy i Tuppence, Harley Quin oraz Parker Pyne.
Wiele
powieści Agaty Christie zostało sfilmowanych. Przykładem może być: „Morderstwo
w Orient Expressie”, „4:50 z Paddington” oraz „Śmierć na Nilu”. Tworzyła ona
również sztuki teatralne, które rozgrywały się w zamkniętych pomieszczeniach, a
mordercą mógł być tylko jeden z mieszkańców. Do takiej sztuki należy „Pułapka
na myszy”, która pierwszy raz została wystawiona w roku 1952 w Londynie. Miałam
okazje ją zobaczyć dwa lata temu w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.
Jej akcja toczy się w niewielkim pensjonacie pod Londynem, do którego
przyjeżdżają pierwsi goście. Nie wiedząc, że w mieście popełniono przestępstwo
i że wszystkie ślady prowadzą właśnie do tego budynku. Pensjonat został odcięty
od świata poprzez zamieć śnieżną, a osobą które w nim przebywają zagraża
niebezpieczeństwo ponieważ morderca zapowiedział kolejne ofiary. Również każda
z osób, które się tam znajdują może być mordercą ponieważ wiadomo, że on tam
przebywa. Powstaje coraz bardziej napięta atmosfera i każdy z gości zaczyna
siebie nawzajem podejrzewać. Bardzo mi się podobała ta sztuka ponieważ była ona
nieprzewidywalna i intrygująca oraz trzymająca w napięciu. Ciężko było
przewidzieć jej koniec.
Książki, które do tej pory przeczytałam to: „Kot wśród gołębi”, „Karaibska tajemnica”, „Zbrodnia na festynie”, „Noc w bibliotece” oraz „Tajemnica siedmiu zegarów”. Jak dotąd najbardziej spodobała mi się ta ostatnia ze względu na ciekawą fabułę. Główni bohaterowie to Gerry Wade, Eillen Brent, na którą wszyscy mówią Bundle, Ronny Devereaux, Loraine Wade oraz Jimmy Thesiger i Bill Eversleigh. Wszystko zaczyna się niewinnie od weekendu spędzanego przez grupkę młodych ludzi w rezydencji Chimneys. Jednak jeden z bohaterów jest bardzo leniwy i wstaje dopiero koło południa. Z tego powodu pozostali bohaterowie postanawiają zrobić mu kawał i kupują osiem zegarów. Układają je nad jego łóżkiem i nastawiają na bardzo wczesną godzinę, a gdy rozlega się dzwonienie zegarów dziwią się, że ich kolega jeszcze nie wstał. Jak się później okazuje powodem było to, że wtedy już nie żył, a nad jego łóżkiem pozostało tylko siedem zegarów. Po pewnym czasie ginie również Ronny Devereaux. Sprawę postanawia rozwiązać Bundle. Siedem zegarów okazuje się być organizacją, zajmującą się tajemniczymi sprawami. Ich spotkanie odbywa się w zamkniętym pomieszczeniu, a każdy z członków grupy ma na twarzy maskę przypominająca tarczę zegara. Historia staje się coraz bardziej zagmatwana i ciężko się domyśleć o co w niej chodzi. Po pewnym czasie sprawa staje się coraz bardziej przejrzysta i okazuje się, że organizacja Siedmiu Zegarów nie jest odpowiedzialna za śmierć chłopców lecz zajmuje się walką z przestępcami. Zabójcą okazuje się Jimmy Thesiger, którego Bundle uważała za przyjaciela, pomagała mu i dzieliła się z nim informacjami na temat tej sprawy.
Bardzo lubię tę autorkę, ponieważ ciężko przewidzieć zakończenie fabuły w jej powieściach, a akcja rozwija się dość dynamicznie przez co nie nudzi, a intryguje. Książki Agaty Christie, ze względu na swoją lekkość, bardzo szybko się czyta, przez co sięga się po następne tytuły. Gorąco polecam by zapoznać się z lekturą jeśli jesteście fanami kryminałów. Jeżeli nigdy nie czytaliście żadnych książek związanych z tą tematyką, jest to dobry wybór jako pierwszy krok.
Źródła:
- http://pl.wikipedia.org/wiki/Agatha_Christie
-wiedza własna
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.