Uważam, że
miejsce, w którym człowiek się urodził, mieszka wywiera na jego zainteresowania
i światopogląd olbrzymi wpływ. Niewątpliwie oddziałuje również na emocje oraz
charakter człowieka.
Chciałbym w związku z tym opowiedzieć o niezwykłym miejscu, które
znajduje się niedaleko mojego miejsca zamieszkania, w dzielnicy Łagiewniki - Borek Fałęcki.
Jest to Centrum Jana Pawła II
„Nie lękajcie się!”, polskiego papieża o cudownym pontyfikacie, powstałe na
miejscu dawnych kamieniołomów, z których wydobywano surowce potrzebne do
produkcji sody amoniakalnej według metody Solvaya. W XVIII wieku przeprowadzano
trakt cesarski z Wiednia do Lwowa. W tym czasie odkryto na wspomnianym wyżej terenie
obecność iłów łupkowych i gipsu. Już w 1906 roku rozpoczęto produkcję sody
amoniakalnej i kaustycznej. Proces ten powodował powstawanie dużej ilości
odpadów chemicznych, które składowano w formie kopców na odosobnionych
terenach. To właśnie „Białe morza”.
Centrum Jana Pawła II to sanktuarium wyrażające wdzięczność i
podziękowanie wiernych za piękny pontyfikat Jana Pawła II, Jego zasługi dla
Kościoła i Ojczyzny.
Znajdują się w nim dwa kościoły, mnóstwo kaplic, w tym bardzo ciekawa
architektonicznie kaplica św. Kingi zawierająca dużo elementów solnych oraz
kaplica św. Jakuba, mojego patrona. W Kaplicy Kapłańskiej umieszczono płytę
nagrobną Papieża pochodzącą z jego grobu z Grot Watykańskich oraz relikwie z
krwi Karola Wojtyły.
Dla mnie to miejsce stanowi przykład oryginalnej
architektury, choć nie wszystkim musi się ona podobać. Mnóstwo mozaik
zgromadzonych w Bazylice nawiązuje do sztuki bizantyjskiej, a kościół dolny
przywołuje atmosferę katakumb, miejsca spotykania się pierwszych chrześcijan.
Mozaiki przedstawiają charakterystyczne sceny biblijne. Zostały zaprojektowane
przez artystę ojca Marko Rupnika. Autorem projektu architektonicznego
papieskiego Centrum jest krakowski architekt Andrzej Mikulski.
Według mnie to niezwykłe, że na miejscu,
gdzie odbywała się ciężka praca robotników (wśród nich był również papież
Polak), uruchamiane były wielkie maszyny, składowano odpady chemiczne, powstał
tak piękny, pełen duchowości budynek sakralny. W dzisiejszych czasach tysiące
pielgrzymów z całego świata odwiedzają to miejsce, by móc podziwiać oryginalną
architekturę, zapoznać się z ciekawą historią tych terenów, a przede wszystkim,
by złożyć hołd Wielkiemu Polakowi i modlić się w intencji Świętego Jana Pawła
II. Ludzie składają również swoje prośby i podziękowania. Patrząc na płytę
nagrobną Jana Pawła II mogą zadumać się nad niezwykłą przemianą ludzkiego cierpienia
w świętość tego miejsca.
16 października odbyła się konsekracja
świątyni, będącej symbolem jedności chrześcijańskiej i ciągłości wiary. Ja
również Bardzo lubię odwiedzać to sanktuarium i modlić się w tym niezwykłym
miejscu.
Mam nadzieję, że ten mój krótki
artykuł zachęci wiele osób do odwiedzenia tej świątyni i do refleksji nad
przemijającym czasem.
Jakub Gajda
klasa 1e