SZTUKA KONSERWACJI – KONSERWACJA SZTUKI.

  DOKONANIA KONSERWATORÓW Z ZAMKU KRÓLEWSKIEGO NA WAWELU W OSTATNIM ĆWIERĆWIECZU

Na ekspozycji zostały zgromadzone obiekty w trakcie i po konserwacji, przedstawiające najbardziej znaczące dokonania konserwatorów Zamku Królewskiego na Wawelu w latach 1995–2018, a także sam proces konserwowania dzieł sztuki. Osiemdziesięciu czterem zabytkom reprezentującym różne techniki i dziedziny – malarstwo, tkaniny zabytkowe, rzemiosło artystyczne oraz zabytki archeologiczne – towarzyszyć będą komentarze i prezentacje multimedialne, objaśniające pracę konserwatorów oraz cel i zakres ich działań. Wystawę uzupełnią wielkoformatowe wydruki z materiałem dokumentującym działania konserwatorskie. 

Widz oglądający wystawione przedmioty nie zdaje sobie sprawy, że coś, co jest teraz harmonijną całością, trzeba było misternie składać, sklejać, zszywać z wielu części. Waza japońska była rozbita na 250 kawałków, tkanina turecka z przełomu XVI i XVII wieku była zszyta niestarannie z siedmiu fragmentów nie łączących się w czytelny wzór. XVI-wieczny naddrzwiowy arras z herbem Polski, wykonany w Brukseli na zamówienie króla Zygmunta Augusta, wymagał m.in. utkania na nowo brakujących fragmentów m.in. 2,5 metrowego szlaku plecionkowego z maskami lwów na narożnikach. Zajęło to konserwatorom 740 dni pracy! 

Wystawę można oglądać do 16 września 2018r. w skrzydle zachodnim zamku wawelskiego.

Spacer po czeskiej Pradze śladami Davida Černego

Korzystając z pogody i długiego weekendu majowego odwiedziłam Pragę. Zainteresowanie kontrowersyjną twórczością czeskiego artysty Davida Cernego stały się motywem przewodnim na zwiedzanie Pragi.

Ten prawie 50-letni czeski rzeźbiarz nie chowa się w muzeach – chcąc podziwiać jego sztukę trzeba rozejrzeć się wokół. Cerny określany mianem kontrowersyjnego artysty, przyciąga tłumy turystów w Pradze. Jego prace i instalacje są bardzo charakterystyczne i wywołują skrajne emocje. Można być jego miłośnikiem i zachwycać się odniesieniami do praskiej kultury, można też popukać się w czoło, widząc co pan David sobie wymyślił. Czasem jedno i drugie.

Sztukę w przestrzeni miejskiej najczęściej ogląda się przypadkiem – pojawia się gdzieś po drodze do baru czy kawiarni, przechodzimy obok idąc do muzeum, podziwiamy w parku, w którym na chwilę zatrzymujemy się, żeby odpocząć. Sztuka w przestrzeni publicznej często bywa niezauważana, więc lepiej przygotować się przed wyjazdem. Tak też zrobiłam. Naniosłam na mapę najciekawsze instalacje rozmieszczone w stolicy Czech. Oto niektóre z nich:

SIKAJĄCY

W 2004 roku Czechy weszły do Unii Europejskiej. Aby to uczcić David Černý postawił pomnik przedstawiający dwóch mężczyzn sikających do basenu o kształcie Republiki Czeskiej. Nietypowa fontanna jest ruchoma a panowie “oddając mocz” robią przeróżne zawijasy. Instalacja jest tuż przed Muzeum Franza Kafki

NIEMOWLĘTA

Raczkujące dzieci można spotkać przed wejściem do Muzeum Kampa są trzy, na wyciągnięcie ręki. Głowa w kształcie pupy z kodem kreskowym w centrum.

  

EMBRION

Obok teatru Divadli na balustradzie, niedaleko Mostu Karola znajduje się “Embrion“, stworzony w roku 1996. Embrion o wysokości 120 cm przytwierdzony jest do rynny jednej z kamienic. W nocy jest podświetlany lampą LED.

 

FRANZ KAFKA

Na tyłach centrum handlowego Quadrio ustawiona jest głowa Franza Kafki. Żydowski pisarz, który urodził się w Pradze był z nią związany całe życie. Można powiedzieć, że jest to jedno z normalniejszych dzieł autora. Lustrzana głowa mierzy 11 metrów i zrobiona jest z 42 ruchomych elementów, które co jakiś czas przekręcają się wokół własnej osi.

WISIELEC

Ciekawe rzeczy są wszędzie. Nie należy zwiedzać wyłącznie z nosem w mapie. Nad ulicą Husa w Pradze zwisa trzymający się drążka jedną ręką Zygmunt Freud. Drugą rękę nonszalancko trzyma w kieszeni. Zanim na stałe rzeźba zawisła w czeskiej stolicy była wystawiana w różnych miejscach na świecie m.in. na gmachu National Theatre w Londynie.

 

KOŃ

Na placu Wacława, przed Muzeum Narodowym stoi pomnik świętego Wacława – patrona i jednego z głównych symboli Czech. Kilkaset metrów dalej w Pałacu Lucerna wisi kopia tego pomnika. Pomnik przytwierdzony do sufitu jest niemal identyczny jak w oryginale. Różni go jednak jedna znacząca zmiana. Koń jest martwy i wisi do góry brzuchem. Po za tym jeździec tak jak w pierwowzorze dumnie siedzi na wierzchowcu trzymając w ręce lance z proporcem. Subtelne odniesienie do czeskiego podejścia do życia. Mimo, że koń zdechł, to jedzie się dalej udając, że nic się nie stało.

Zadanie dodatkowe - piątki z aktywności

Przy okazji omawiania muzycznej tematyki proponuję Wam zabawę będącą jednocześnie zadaniem dodatkowym, za które można otrzymać piątki z aktywności.

Na czym polega zadanie?

Proszę rozpoznać przynajmniej 35 artystów, których wizerunki umieszczone są w poniższymphoto story "Jazz i nowe formy muzyki popularnej". W przypadku zdjęcia zespołu proszę podać nazwę zespołu oraz nazwisko/pseudonim lidera (liczone razem jako jedna odpowiedź). Rozwiązania (podpisane imieniem, nazwiskiem i klasą) proszę przekazać mi osobiście w szkole (ale nie na jakiejś obszarpanej kartce, tylko takiej ładnej).

Na odpowiedzi czekam do 30 maja włącznie (środa).

Twin Peaks, czyli najdziwniejsze miasteczko na świecie

"Sowy nie są tym, czym się wydają" - to jedno z wielu zdań, które po obejrzeniu serialu zostają w głowie widza na długi czas. "Twin Peaks" w reżyserii Davida Lyncha i Marka Frosta z 1990 roku to pełna tajemniczości opowieść o zabójstwie Laury Palmer - licealistki mieszkającej w mogłoby się wydawać, spokojnym miasteczku, w którym mieszkańcy wiodą beztroskie życie. Po odkryciu ciała Laury do Twin Peaks przyjeżdża jeden z agentów FBI - Dale Cooper, który ma rozwiązać zagadkę tragicznej śmierci. Znakomicie w tym serialu zostały wykreowane postaci i ich osobliwe charaktery, których nie sposób zapomnieć. Jak sam David Lynch powiedział, Twin Peaks miał to być serial, który połączy tematykę opery mydlanej oraz horroru. Czy się udało? Tak. Nawet bardzo dobrze. Elementy grozy i humoru to bardzo ciekawy sposób na przedstawienie fabuły. Wspaniały nastrój w tym serialu budują częste nieoczywiste, przerażające sceny, liczne symbole oraz cudowna, hipnotyzująca muzyka, którą skomponował Angelo Badalamenti.
''Twin Peaks" to serial nadzwyczajny, który zdecydowanie warto obejrzeć.

                                                                  

 

Z drugiej strony rzeczy. Polski dizajn po roku 1989

 

Po 1989 roku Polacy doświadczyli wielu zmian w większości dziedzin życia. A jak zmieniał się polski design po tej przełomowej dacie? Na to pytanie postarają się odpowiedzieć organizatorzy wystawy „Z drugiej strony rzeczy” Muzeum Narodowego w Krakowie.

Rzadko sobie uświadamiamy, jak bardzo po tej dacie zmieniły się uwarunkowania projektowania. Na co dzień jesteśmy otoczeni przez nowoczesne przedmioty, używamy „rzeczy” – tak naprawdę nie mając świadomości procesów ich produkcji, ale także idei, jakie stały u podstaw ich powstania. Wystawa prezentuje fascynującą panoramę przemian polskiego dizajnu i kultury materialnej w okresie ostatnich prawie trzech dekad.

Wystawa ukazuje także inne oblicza dizajnu. Działania nienastawione wyłącznie na sprzedaż czy zysk rzadko są prowadzone na szeroką skalę i charakteryzują się eksperymentowaniem z materiałem, technologią czy z nową estetyką, niekiedy trudną do zaakceptowania przez masowego odbiorcę. Wielu projektantów skupia uwagę na poszukiwaniu narodowej tożsamości, odwołując się do ludowości, lokalności czy przeszłości.

Zgromadzono na wystawie ponad 160 obiektów blisko 240 autorów. Najliczniej reprezentowana jest branża meblarska. Licznie prezentują się również twórcy szkła użytkowego, ceramiki i tkaniny dekoracyjnej. Nie zabrakło przykładów sprzętu oświetleniowego i AGD, różnego rodzaju urządzeń elektronicznych, narzędzi, zabawek i pamiątek. Znacząca część eksponatów wymyka się podziałom branżowym, świadcząc o inwencji wykazanej przez ich autorów.

Wystawa czynna do 19.08.2018r.