niedziela, 24 kwietnia 2016

Zastanawiałeś się kiedyś, czy to potwory tworzą wojny, czy wojny tworzą potwory? - recenzja "Córki dymu i kości".


"Córka dymu i kości" to debiut genialnej amerykańskiej pisarki, Laini Taylor. Książka otrzymała wszystkie najbardziej zaszczytne wyróżnienia literackie, w tym New York Times ogłosił ją jedna z najwybitniejszych książek 2011 roku. Krytycy uważają, że wybitnością można ją nawet porównać  do serii "Harrego Pottera" autorstwa J.K. Rowling.


Historia siedemnastoletniej Karou, uczennicy szkoły sztuk plastycznych, rozgrywa się w Pradze. Czy aby na pewno tylko tu? Dziewczyna często zostaje wysłana na misje do innych, dziwnych miejsc przez jej opiekuna Brimstone, aby zdobyć potrzebne dla niego zęby. Nie wie po co to robi, ale posłusznie wykonuje swoje zadanie. Potrafi rozmawiać w wielu językach- nie tylko ludzkich. Jej włosy są niebieskie, a ciało pokrywają niezwykłe tatuaże i blizny. Kim jest? Ona sama próbuje poznać odpowiedź na to pytanie. Pewnego dnia w czasie jednej z podróży zostaje zaatakowana przez jednego z serafinów. 

Wkrótce dowiaduje się, że drzwi do magicznego zakładu jej opiekuna zostały spalone, a ona została całkiem sama. Kiedy po raz kolejny spotyka anioła z płomiennymi skrzydłami, bez wahania staje z nim do walki. Dziewczyna i Akiva podczas pojedynku w powietrzu, nad tłumem ulicznych przechodniów zaczynają rozmawiać, a w efekcie końcowym główna bohaterka przyprowadza "wroga" do swojego mieszkania. Mężczyzna opowiada jej swoją historię o świecie, w którym żyje oraz o wiecznych wojnach, które tam panują. Oboje są ze sobą coraz bliżej, kochają się i pragną pokoju. Ona dowiaduje się w końcu, kim naprawdę jest i że on właśnie dzięki niej jeszcze żyje. 

To najlepsza z przeczytanych przeze mnie powieści. "Córka dymu i kości" jest mroczna, zmysłowa, niepokojąca, niejednoznaczna. Buduje napięcie, a dzięki zwrotom akcji wywołuje coraz większą ciekawość. Fantastyczny świat i piękny język sprawiają, że serce zamiera, a potem zaczyna bić na nowo. Bardzo polecam wszystkim całą serię historii Karou i Akivy. 

Klaudia Paluch

czwartek, 21 kwietnia 2016

"Pogaduszki u Kościuszki" docenione przez profesjonalistów!



O tym, że w prace redakcyjne "Pogaduszek u Kościuszki" (czyli czasopisma naszego liceum) angażują się sami zdolni i ambitni uczniowie - wiedziałam od dawna. Ale teraz wie o tym także cała Małopolska!
Zespół redakcyjny PUK otrzymał prestiżową nagrodę zajmując drugie miejsce w Małopolskim Konkursie Gazetek Szkolnych "Prasówka" w kategorii szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych. Konkurencja była duża - rywalizowaliśmy z 40 redakcjami szkolnych czasopism z całej Małopolski.
Dziś w redakcji Dziennika Polskiego i Gazety Krakowskiej odbyła się gala wręczenia nagród, na której "Pogaduszki..." reprezentowali Aneta Łukasik z klasy 3H oraz Jakub Łodziński z klasy 2C. 

JEDNAK PODZIĘKOWANIA NALEŻĄ SIĘ CAŁEJ REDAKCJI PUK, bo gazetkę współtworzą również:
NorbertPolak z klasy 3i
Mateusz Kubisiak z klasy 1C
Natalia Gadocha z klasy 1J
Iza Holik z klasy 1D
Monika Marszalik z klasy 1G
Martyna Krzyżańska z klasy 1H



Fotorelację z gali znajdziecie w poniedziałkowym (25.04.) wydaniu Gazety Krakowskiej!

piątek, 15 kwietnia 2016

"Nigdy, przenigdy nie płacz" - recenzja książki "Łza"



„Łza" napisana przez amerykańską pisarkę, Lauren Kate, jest jedną z lepszych książek jakich czytałam. Autorka oczarowała mnie już wcześniej serią „Upadłych”, dlatego bez zastanowienia sięgnęłam również po tę serię. Oczywiście, nie zawiodłam się.
Książka opowiada o siedemnastoletniej dziewczynie, Eurece, która z pozoru jest całkiem zwyczajną osobą, lecz w jej głębi tkwi coś niezwykłego. Z dnia na dzień przekonuje się o tym. Wszystko zaczęło się, gdy była mała. Jej rodzice coraz częściej się kłócili. Tego samego dnia, kiedy miarka się przebrała, panował straszny huragan. Eureka zaczęła płakać. Sama nie wiedziała, czy to z powodu strachu przed burzą, czy też przed roztaniem rodziców. Gdy jej matka (Diana) zobaczyła, że jej córka płacze, od razu ją spoliczkowała. Dodała również, że nie wolno jej nigdy płakać. Tę lekcję dziewczyna zapamiętała na długo. Ciągle podświadomie o niej pamiętała. Nie płakała nawet wtedy, gdy zmarła jej mama, a była z nią naprawdę blisko. Były jak dwie przyjaciółki. Gdy gdzieś wyjeżdżała - dużo podróżowała, gdyż to był jej zawód - często brała jej córkę ze sobą. Właśnie na jednej z ich wspólnych podróży straciła życie. Przejeżdżały przez most, kiedy to ogromna fala trafiła w ich samochód. Diana zginęła. Eurece natomiast udało się przeżyć, choć później tego żałowała. 
Po jej śmierci, nie potrafiła sobie poradzić z tą okropną rzeczywistością. Załamała się. Nie czuła już tej radości życia. Czuła się winna. Chciała się zabić. Prawie jej się to udało, gdyby nie ojciec. Jej własny ojciec, który związał się z Rohdą, która była dość wredną macochą. Eureka nigdy jej tak naprawdę nie polubiła. Miała natomiast słabość do bliźniaków (Willa i Claire), choć początkowo chciała czuć do nich tylko obojętność. Nie udało jej się to. Po próbie samobójstwa, trafiła do szpitala psychiatrycznego. To wszystko, nałożone na siebie, bardzo ją przytłoczyło. Jedyne, co ją jeszcze trzymało przy życiu, oprócz biegania, byli jej najlepsi przyjaciele – Cate i Brooks.
Pewnego dnia, kiedy jechała na zawody w bieganiu (wciąż nie była pewna, czy chce brać w nich udział), miała mały wypadek. Ander, chłopak, który w nią wjechał, wydawał jej się bardzo tajemniczą, a zarazem intrygującą osobą. Od razu poczuła między nimi jakąś dziwną więź. Coś ich do siebie przyciągało...  Lecz, gdy tak stali stało się coś niezwykłego. Uroniła jedną, jedyną łzę. To była jej pierwsza łza od dzieciństwa.W tamtej chwili coś w niej zaczęło stopniowo pękać. Nie rozumiała tylko dlaczego. Nie mogła zrozumieć skąd pochodził ten nagły wybuch emocji, skoro przez tak długi czas jej wnętrze było całkiem puste. Wiedziała  jednak, że po spotkaniu Andera, zaczęły dziać się dziwne rzeczy. Jacyś ludzie próbowali ją zaatakować, a jej przyjaciel stał się oschłym człowiekiem. Na dodatek w spadku po matce dostała 3 dziwne rzeczy: księgę w niezrozumiałym języku, medalion oraz kamień gromu. Otrzymała również list, lecz on także w niczym nie pomógł.  Eureka będzie chciała rozwiązać tę zagadkę, lecz los chyba nie chciał, by poznała to rozwiązanie. Ciągle nurtowała ją myśl "czy można zaufać Anderowi"?  kim on tak naprawdę jest? Pojawia się i znika. Wie o niej wszystko. Broni ją. Wyznaje jej, że nie chce żyć w świecie, w którym nie byłoby jej. Oczywiście, nawet on nie jest idealny. Brał udział w wywołaniu fali, która zabiła jej mamę. I to on ją uratował. Sytuacja zrobi się coraz bardziej skomplikowana.
Całe życie Eureki jest pełne dziwnych sytuacji.  Nie jest jej lekko, zwłaszcza, gdy jej macocha nie ułatwia jej życia. Ma wrażenie, że po śmierci matki, wszystkie bliskie jej osoby, nie traktują  ją tak jak kiedyś. Co  gorsze, ma świadomość, że przez nią mogą być w niebezpieczeństwie. Niestety są też ofiary śmiertelne. Lecz czy odpowiedź tej zagadki jest blisko? Czy w ogóle istnieje koniec? Kim tak naprawdę jest Eureka i jaka jest jej historia? Czy ona i Ander są sobie przeznaczeni? Czy można kochać wroga? Aby znaleźć odpowiedzi na te i inne pytania, zachęcam wszystkich do czytania!
Jestem oczarowana całą tą książką. Już z pierwszymi stronami czułam, że pochłonie mnie całą. I tak się stało. Całość to niezwykła opowieść o mrocznej tajemnicy w życiu zwykłej dziewczyny. W całość wplątany jest wątek miłosny, który idealnie się wpasowuje i dodaje uroku. Bohaterowie są tak różni od siebie, a tak podobni. Osobiście, nie mogę się doczekać, kiedy przeczytam drugą część tej serii.

wtorek, 12 kwietnia 2016

Może się przydać na sprawdzian...

Sprawdzian podzielony będzie na trzy grupy.
Teksty źródłowe z jakimi będziecie pracować dotyczyć będą futuryzmu (gr A), dadaizmu (gr B) i surrealizmu (gr C). Aby w pełni odpowiedzieć na pytania pod tekstami dobrze byłoby orientować się w temacie tych kierunków.
Warto też przypomnieć sobie informacje o Katarzynie Kobro, Władysławie Strzemińskim i Stanisławie Ignacym Witkiewiczu/Witkacym.

Zainteresowanym sztuką polską okresu awangardy polecam artykuły:
Katarzyna Kobro - życie i twórczość
Władysław Strzemiński - życie i twórczość
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy) - życie i twórczość

niedziela, 10 kwietnia 2016

Dla klas pierwszych - zbliża się "operacja: sprawdzian"!

Jeszcze w kwietniu musimy uporać się z przeprowadzeniem sprawdzianu. Pociechą jest z pewnością to, że to już ostatnie nasz ostatni wspólny sprawdzian z wiedzy o kulturze.

UWAGA! Aby w pełni przygotować się do sprawdzianu trzeba będzie zaglądnąć nie tylko do podręcznika, ale także do notatek w zeszycie!

Tematy, zagadnienia, pojęcia, nazwiska i spis reprodukcji dzieł do rozpoznania – wszystko, czego możecie się spodziewać na sprawdzianie:

1. Wprowadzenie do historii sztuki/Zarys dziejów sztuki:
  • Dyscypliny naukowe zajmujące się sztuką (umieć wymienić przynajmniej 4), podręcznik s. 123
  • Funkcje sztuki, podręcznik s. 124
  • Pojęcie awangardy artystycznej, Wielka Awangarda i neoawangardy, podręcznik s. 125-127

2. Kierunki awangardowe I połowy XX wieku

  • Fowizm: nazwa i charakterystyka kierunku + „Taniec” H. Matisse do rozpoznania, podręcznik s. 132
  • Ekspresjonizm niemiecki: nazwa i charakterystyka kierunku, pamiętać nazwy grup artystycznych Most i Niebieski jeździec + „Erna (z papierosem)” E. L. Kirchner, podręcznik s. 133-134
  • Kubizm: nazwa i charakterystyka kierunku, pojęcia widzenie symultaniczne i kolaż + „Panny z Awinionu” P. Picasso, podręcznik s. 134-135
  • Futuryzm: nazwa i charakterystyka kierunku, podręcznik s. 160
  • Suprematyzm: nazwa i charakterystyka kierunku + „Czarny kwadrat na białym tle” K. Malewicz, podręcznik s. 140
  • Konstruktywizm: nazwa i charakterystyka kierunku + „Projekt pomnika III Międzynarodówki”/ „Wieża Tatlina” W. Tatlin, podręcznik s. 136 (reprodukcja), 146,  161 (podrozdział „Awangarda rosyjska i bolszewickie państwo”)
  • Funkcjonalizm: nazwa kierunku
  • Dadaizm: nazwa i charakterystyka kierunku, pojęcie ready-made + „Fontanna” M. Duchamp, podręcznik s. 147-148 oraz 160-161
  • Surrealizm: nazwa i charakterystyka kierunku, pojęcie automatyzm + „Płonąca żyrafa” S. Dali, podręcznik s. 137-138


3. Błysk niepodległości – polskie kierunki awangardowe dwudziestolecia międzywojennego:
  • Formizm – nazwa i charakterystyka kierunku + pamiętać nazwisko Stanisław Ignacy Witkiewicz/Witkacy, podręcznik s. 168-169
  • Kapizm – nazwa i charakterystyka kierunku, podręcznik s. 169
  • Grupa „a.r.” i unizm – nazwy oraz charakterystyka ugrupowania i kierunku + nazwiska Katarzyna Kobro i Władysław Strzemiński, podręcznik s. 170


4. Sztuka wobec wielkich totalitaryzmów
  • Sztuka III Rzeszy – stosunek do awangardy, cechy nazistowskiej sztuki propagandowej, „Sztuka i rasa” Paula Schultze-Naumburga, podręcznik s. 165
  • Socrealizm – nazwa i charakterystyka kierunku, podręcznik s. 162-165


5. Sztuka wobec konsumpcji
  • Ekspresjonizm abstrakcyjny – nazwisko Jackson Pollock, pojęcia: dripping, action painting, podręcznik s. 142
  • Pop art – nazwa i cechy kierunku, pop art jako neodadaizm + „Elizabeth Taylor” A. Warhol, podręcznik s. 152-153
  •  Op art -  nazwa kierunku, podręcznik s. 158 (garść informacji mniej więcej od szóstej linijki tekstu na stronie)

czwartek, 7 kwietnia 2016

Grupy na FB

Uruchomione zostały dwie grupy dyskusyjne na FB dla uczniów biorących udział w dodatkowych pozalekcyjnych przedsięwzięciach:

Kino z klasą - IV LO Kraków klasy pierwsze 2015/2016 (link)

ZNAK W SZKOLE IV LO Kraków (link)