The Rolling Stones

  

O tym zespole z pewnością słyszał każdy z Was. Dzisiaj postaram się przedstawić chociaż w skrócie ich historię. To właśniez nimi wiążą się największe i najgłośniejsze wydarzenia, ekscesy i przeróżne skandale(sex & drugs & rock'n'roll). Wiele muzyków rockowych z dzisiejszych czasów czerpie z nich inspirację.Zespół, który był lansowany jako przeciwieństwo The Beatles, stał się wyrocznią, wzorem - po prostu klasyką.

Początkiem The Rolling Stones był pierwszy zespół Micka Jaggera i Keitha Richardsa - Little Boy Blue And The Blue Boys.

W maju 1962 roku uznany w lońdyńskich kręgach bluesowych gitarzysta - Brian Jones zamieścił ogłoszenie  w czasopiśmie muzycznym : "Jazz News", że poszukuje muzyków, aby utworzyć nowy zespół. Pierwszą osobą, która odpowiedziała na anons, był pianista - Ian Stewart, a wkrótce po nim gitarzysta - Geoff Bradford. W czerwcu tego samego roku na jednej z prób pojawili się Mick Jagger, Keith Richards oraz Dick Taylor, koledzy z leżącego nieopodal Londynu - Dartford, którzy grali w zespole "Little Boy Blue & The Blue Boys", których Jones poznał w klubie Ealing po jednym ze swoich występów.

Rozkwitających artystów zauważył - Alexis Korner, nazywany "ojcem" brytyjskiego bluesa. To właśnie on zaprosił ich na występy do Crawdaddy Club, gdzie sam występował. Dość szybko zespół opuścił Dick Taylor i koledzy zostali bez basisty. Jednak Richards i Jones potrafili dalece zintegrować swoje gitary.Na przełomie 1962/1963 roku skład zespołu został rozszerzony o Charliego Wattsa i Billa Wymana. W takim składzie zespół, nazwany The Rolling Stones nagrał swój pierwszy album w 1964 roku. Równy poziom piosenek zapewnił powszechne uznanie,największą sławę zaś zdobyły "Carol" i "Route 66". Wielkim i zasłużonym powodzeniem cieszyły się niezwykle żywiołowe koncerty, przeradzające się niekiedy w dzikie awantury. Nierzadko grupa musiała uciekać ze sceny przed napaścią oszalałych fanów, ponieważ interwencja służb nie pomagała.

Grupa zaczęła całkiem oficjalnie być przeciwstawiana Beatelsom jako"grzecznym" chłopakom z Liverpoolu. Ostry image nabrał wyrazistości po przejęciu opieki nad zespołem przez młodego menedżera Andrew Loog Oldhama, który świadomie podsycał rywalizację obu zespołów. Andrew wymyślał chwytliwe hasła i niekiedy aranżował skandale.W rzeczywistości, członkowie obu zespołów byli zaprzyjaźnieni. Stonesi nie próbowali być grzeczni i szybko zapoznali się z narkotykami. Do ulubionych haseł menedżera należało: "Rolling Stones to grupa, którą rodzice uwielbiają nienawidzić". 

W styczniu 1965 roku zespół wydał następny longplay oznaczony po prostu numerem 2. "Everybody Needs Somebody to Love" oraz "Time Is on My Side" zaintrygowały słuchaczy niemal w całej Europie i USA. Miesiąc później na listach przebojów pojawił się singel "The Last Time".

Zespół koncertujący wówczas niemal po całym świecie zawitał nawet za "Żelazną Kurtynę". Bardzo  ważnym wydarzeniem w historii zespoły był koncert w Warszawie 13 kwietnia 1967 roku. Zamiast niewymienialnych  złotówek grupa jako zapłatę dostała dwa wagony wódki... :)

Stonesi osiągnęli w latach 60. wielką sławę. Jednak w tamtym okresie miały miejsce również tragiczne wydarzenia - przede wszystkim koncert w Altamont w Kalifornii w 1969 roku. Jagger uparł się, że grupa przyćmi sławę festiwalu Woodstock na którym nie była obecna. Pilnujący na nim porządku gang motocyklowy Hells Angels wszczynał burdy, doprowadzając w końcu do morderstwa czarnoskórego uczestnika festiwalu. Śmierć Mereditha Huntera, powszechny dostęp do narkotyków, a nade wszystko bezradność i cynizm Jaggera obnażyły całą naiwność epoki dzieci kwiatów. Przerażeni Stonesi uciekli, zostawiając przeszło 3 tysięczny tłym i natychmiast opuścili Stany. W ten sposób ściągnęli na siebie fale krytyki.W tym czasie zmarł również gitarzysta Brian Jones, którego niebawem zastąpił Mick Taylor.

Pomimo wszystko lata 70. to pasmo dalszych sukcesów The Rolling Stones, udane płyty i wyprzedane trasy koncertowe, na których na gitarze grał już Ronnie Wood z The Faces. Jednak pod koniec lat 70. wraz z inwazją punkrocka, dla młodzieży Rolling Stones z buntowników przekształcili się wręcz w symbol poprzedniej epoki, zgodnie ze sloganem "No Elvis, Beatles, Stones".

Trudno zliczyć ile koncertów w karierze zagrali Ci muzycy , wbrew pozorom trudno jest nawet zliczyć ile wydali płyt, według różnych danych ukazało się prawie 50 albumów grupy.Są między nimi takie tytuły jak: "The Rolling Stones", "Out of Our Heads", "Aftermath", "Their Satanic Majesties Request", "Let It Bleed", "Beggars Banquet", "Sticky Fingers", "Milestones", "Black and Blue", "Still Life", "Undercover", "Flashpoint".

30 września 2002 roku ukazał się podwójny album "Forty Licks" z największymi przebojami legendarnej grupy, pochodzącymi z lat 1962-2002. Jest to podsumowanie dorobku Micka Jaggera i jego kolegów. W sumie ponad 2,5 godziny muzyki, dobranej z myślą nie tylko o wiernych fanach, ale również o tych, którzy zechcą dopiero poznać, kim byli i są The Rolling Stones. We wrześniu 2005 roku legendarny zespół zaprezentował swój kolejny studyjny album. Na ten longplay fani najsłynniejszego rockowego zespołu wszech czasów musieli czekać aż osiem długich lat. Kompozytorami wszystkich piosenek, jak to zwykle bywa w przypadku Stonesów, byli Mick Jagger i Keith Richards. Album promował podwójny singiel "Rough Justice"/"Streets Of Love", który zadebiutował na 15. miejscu na brytyjskiego zestawienia najpopularniejszych singli.

"Najsłynniejsze usta świata"

Logo składa się z trzech kolorów: czerwony,czarny i biały. Język, usta i zęby. Niektórzy do dziś uważają, ze autorem tego loga był Andy Warhol.. Tak naprawdę logo stworzył - John Pasche, 25-letni student lońdyńskiego Royal College of Arts. Jagger pokazał grafikowi zdjęcie Kali - hinduskiej bogini czasu i śmierci. Właśnie to zdjęcie stało się punktem wyjścia.

"Język miał reprezentować antyautorytarne podejście zespołu, wielkie usta Micka, a także budzić oczywiste seksualne skojarzenia. Zaprojektowałem to logo w taki sposób, by dało się je łatwo reprodukować, a także by - w moim zamierzeniu - mogło przetrwać próbę czasu" - opowiadał John Pasche.

I na koniec... 

Źródła:

- http://pl.wikipedia.org/wiki/The_Rolling_Stones

- http://muzyka.interia.pl/artysci/zespol/wiadomosci/news/najslynniejsze-usta-swiata,1620379.