Dlaczego nie można uciec z czarnej dziury?

Dlaczego nie można uciec z czarnej dziury?

Troszkę o ciekawszej części Astronomii.

Czarna dziura tak naprawdę nie jest dziurą. Oprócz tego nie jest nawet czarną. Teoretycznie jest to obszar w przestrzeni kosmicznej z niesamowicie dużą siłą grawitacyjną. Jest ona absolutnie niewidzialna, ale patrząc na kontrast między ciemnym kosmosem a światłem, padający w czarną dziurę wydaje się, że jest naprawdę czarna. 

Przyciągając się do czarnej dziury jest moment, w którym już się nie da z niej uciec. Jest to jej początek, nazywany horyzontem zdarzeń.

Horyzont zdarzeń - granica, gdzie się kończy przestrzeń kosmiczna, a zaczyna się czarna dziura. Nawet foton światła nie może uratować się od siły grawitacji czarnej dziury.

Jeśli cząstka trafia do horyzontu zdarzeń, po jakimś czasie trafi ona do osobliwości.

"Osobliwość (w astronomii) - jest to punk lub linia, gdzie przyspieszenie grawitacyjne lub gęstość materii są nieskończone."
źródło: Wikipedia 

W osobliwości nie działają zwykłe prawa i zasady fizyczne. Pojęcia "Czas" i "Przestrzeń" znikają.

Ale czemu siłą grawitacyjna jest na tyle duża, że czarna dziura może pochłaniać obiekty, które są o wiele razy większe od niej?

Żeby odpowiedzieć na to pytanie, trzeba wiedzieć jak pojawiają się czarne dziury.

[wprowadzenie]

Gwiazdy powstają w wyniku kompresji gazu w obłokach międzygwiazdowych składających się z wodoru. W centrum gwiazdy w wyniku reakcji jądrowych syntezuje się Hel i uwalnia się gigantyczna energia. Energia ta między innymi równoważy siłę grawitacji, która bez równoważenia skolapsuje gwiazdę. 

Ale w gwiazdach z masą wiele razy większą od masy słońca temperatura w jądrze pozwala na syntezę metali ciężkich. Różnica polega na tym, że podczas syntezy metali ciężkich nie wydziela się żadnej energii. 

Metale ciężkie kumulują się aż do momentu, w którym całe jądro będzie nimi wypełnione, wtedy równowaga między siłami znika, i siła grawitacji kolapsuje gwiazdę. W takim przypadku gwiazda gwałtownie zmniejsza swój rozmiar z prędkością równą 1/4 prędkości światła. Kolaps gwiazdy trwa mniej od sekundy.

Mimo, że rozmiary gwiazdy się zmniejszają, jej gęstość rośnie. 

Jeśli gwiazda jest wystarczająco masywna, jej gęstość może rosnąć do momentu aż stanie nieskończoną, to znaczy Osobliwością. 

W Internecie o czarnych dziurach jest bardzo dużo ciekawych informacji i hipotez.