poniedziałek, 30 listopada 2015
Odwołane zajęcia z historii sztuki
W dniu dzisiejszym, ze względu na moją nieobecność, odwołuję zajęcia koła historii sztuki.
czwartek, 26 listopada 2015
czwartek, 19 listopada 2015
Kino z klasą dla klas pierwszych - pierwsze spotkanie!
Pierwsze spotkanie "Kina z klasą" międzyoddziałowej grupy uczniów klas pierwszych będzie miało miejsce 26 listopada 2015 o godz. 8.30 (nie zaśpijcie!).
Dla tych, którzy nie są pewni czy trafią do Kina KIKA - spotykamy się o 8.15 na
pl. Niepodległości przy przystanku tramwajowym "Korona".
Dla tych, którzy nie są pewni czy trafią do Kina KIKA - spotykamy się o 8.15 na
pl. Niepodległości przy przystanku tramwajowym "Korona".
Uaktualnienie podstrony "edukacja medialna"
Podstrona "Edukacja medialna" stworzona z myślą o 2H, została uaktualniona!
piątek, 13 listopada 2015
Rusza "Kino z klasą" dla klas pierwszych!
Z lekkim poślizgiem i z niemałym trudem, ale udało się! Rusza "Kino z klasą" dla klas pierwszych. Pierwsze spotkanie jeszcze w listopadzie. Są jeszcze wolne miejsca, jeśli ktoś chciałby dołączyć do grupy.
Oto zestawienie tematyki planowanych spotkań:
ROZUMIEMY SIĘ BEZ SŁÓW | La famille Bélier,

ZA JAKIE GRZECHY, DOBRY BOŻE? | Qu'est-ce qu'on a fait, au Bon Dieu?,

MOJA CHUDA SIOSTRA | Min lilla syster,

W LEPSZYM ŚWIECIE | Havnen,

KOCHANKOWIE Z KSIĘŻYCA | Moonrise Kingdom,
Oto zestawienie tematyki planowanych spotkań:
Lekcja 1: RODZINA CZY JA? DYLEMATY NASTOLATKA
ROZUMIEMY SIĘ BEZ SŁÓW | La famille Bélier,
reż. Eric Lartigau, Francja 2014, 100'
Lekcja 2: RÓŻNICE KULTUROWE
ZA JAKIE GRZECHY, DOBRY BOŻE? | Qu'est-ce qu'on a fait, au Bon Dieu?,
reż. Philippe de Chauveron, Francja 2014, 97'
Lekcja 3: NIEBEZPIECZEŃSTWA WIEKU DOJRZEWANIA
MOJA CHUDA SIOSTRA | Min lilla syster,
reż. Sanna Lenken, Niemcy/Szwecja 2015, 105'
Lekcja 4: W POSZUKIWANIU SPRAWIEDLIWOŚCI
W LEPSZYM ŚWIECIE | Havnen,
reż. Suzanne Bier, Dania/Szwecja 2010, 119'
Lekcja 5: DOROSŁOŚĆ: STAN UMYSŁU
KOCHANKOWIE Z KSIĘŻYCA | Moonrise Kingdom,
reż. Wes Anderson, USA 2012, 94'
czwartek, 12 listopada 2015
Wielka improwizacja, czyli tworzenie siebie.
Rzeczywistość maluje się następująco.
Dzień zaczyna się i kończy
ciemnością. Jest
zimno, tak przejmująco zimno że czuję jak chłód dociera do najgłębszych
zakamarków mojego ciała. Z drzew spadają liście
sprawiając że przyjemniej nam patrzeć pod nogi niż w niebo. Słonce pojawia się i znika, dając
i odbierając nadzieję.
Deszcz i mgła ukrywają przed nami cel. Tutaj pragnę
postawić pauzę...
Zatrzymuje się i obserwuję
jak to wszystko wokół mnie wciąż niezmiennie się zmienia. Jak
my wszyscy powoli przemijamy. Jak rozbudza się w nas powszechna bierność
i pasywność do jakichkolwiek działań.
Jednym słowem bylejakość która rodzi obojętność
na otaczający nas świat. Czemu większość
z nas wybiera tę łatwą drogę? Bojąc się walczyć o swoje? Czemu dobrowolnie decydujemy
się na współtworzenie masy?
Sprzeciwiam się temu. Czuję jak powietrze
delikatnie przesmykuje się między moimi palcami… po chwili
pojmuję. To czas. Proponuje w tej chwili wziąć go we swoje władanie.
Spojrzeć na siebie z boku i zastanowić po co? Po co to wszystko? Po co to
wszystko robię jeśli nie ma to żadnego
odczuwalnego dla mnie sensu? Przecież
ze wszystkiego możemy wyciągnąć inspirację do realizacji
naszych planów, celów. Pytanie co jeśli planów,
celów: brak? Jeśli wykonywane przeze mnie czynności
są
rytuałem, nudnym rytuałem który niczego nie wprowadza do mojego życia.
Pora zacząć świadomie budować siebie.
Wyznaczać cele i krok po kroku do nich dążyć. Marzyć… każdego
dnia walczyć o lepszą wersję siebie.
Dziś o czymś dla mnie podstawowym co pomoże
pozyskać nam poczucie samoświadomości:
Jak się zmotywować do działania w zakresie własnego
rozwoju?
- Po pierwsze, weź kartkę i precyzyjnie określ cel, który chcesz osiągnąć, wyobraź sobie jaki/jaka chcesz być za kilka/kilkanaście lat. Staraj się nie pisać o wartościach abstrakcyjnych typu: szczęście, ponieważ dokładnie nie jesteś w stanie wyznaczyć jak, co i ile masz robić by ów stan osiągnąć. Skup się tutaj na zachowaniach, na przykład chęci poprawy kondycji fizycznej poprzez bieganie pięć razy w tygodniu.
- Podziel się z kimś zamiarem osiągnięcia tego konkretnego celu. To zmotywuje Cię do działania.
- Odpowiedz sobie na pytanie, co mogę zrobić by osiągnąć ten „szczyt” czerpiąc z niego jednocześnie jak największą satysfakcję emocjonalną, w jaki sposób za pomocą zdobywania mogę czerpać największą frajdę i finalnie być szczęśliwym.
- Zwróć uwagę jak bardzo możesz się wzbogacić przez samo dążenie do swojego celu.
- Zastanów się w jaki sposób możesz stawać się w trakcie „tej drogi” coraz bardziej i bardziej sobą.
- Kiedy będziesz czuł ze towarzyszy Ci poczucie satysfakcji wynikające z realizacji celu zauważ, że możesz dzielić się swoją energią, pasją, lub po prostu podejściem do życia, z innymi.
Czemu chciałam właśnie temu tematowi poświęcić
pierwszy wpis?
Chcę zwrócić uwagę każdego człowieka na jego własną
osobę: aspiracje, możliwości, oryginalność- wnętrze.
Osobę jako jednostkę, tą z kolei jako indywiduum, dla której
fundamentem powinien być własny rozwój. Bez znaczenia na to co Ktoś
od nas wymaga, nie zważając na to co będzie bardziej
słuszne, korzystne,
robiąc Tylko i Aż to co sprawi, że będzie
ona czuła samorealizację.
Kino z klasą - ostatnia szansa
Brakuje nam dwóch osób, by ruszyło "Kino z klasą" dla klas pierwszych!
Jeśli ktoś się decyduje na udział w programie, proszę o szybki kontakt bezpośredni lub mailowy.
Jeśli ktoś się decyduje na udział w programie, proszę o szybki kontakt bezpośredni lub mailowy.
wtorek, 10 listopada 2015
Wymiana uczniowska, czyli mnóstwo szans do wykorzystania w kilka dni
W tym roku po raz pierwszy zdecydowałam się na udział w wymianie uczniowskiej. Miałam wiele wątpliwości- czy trafię na osobę, która będzie do mnie pasować, jak się dogadamy, co z barierą językową. Wiadomo, przez tydzień trzeba mieszkać z tym kimś pod jednym dachem.Jednak zapisałam się i była to jedna z lepszych decyzji minionych dni. Patrząc na to z perspektywy czasu, zauważyłam kwestie, które pomogły mi wykorzystać tę szansę na 100%.
Po pierwsze: nastawienie.
To dość banalne, ale robi naprawdę wielką różnicę. Starałam się podejść do tego bardzo pozytywnie- bez uprzedzeń i stresu. Kiedy odbieraliśmy "naszych Niemców" z hostelu od początku próbowałam jak najwięcej uśmiechać się i rozmawiać z ludźmi. Wbrew pozorom jest to ważna sprawa- jesteśmy wtedy lepiej odbierani przez drugą osobę, więc warto się na niego zdobyć. :) Koniecznie musimy też pozbyć się wszelkich stereotypów, które mogą utrudnić kontakt, szczególnie polsko-niemiecki. Wydaje się, że uprzedzenia tego typu odeszły już do lamusa, jednak często ciągle można je gdzieś spotkać.
Po pierwsze: nastawienie.
To dość banalne, ale robi naprawdę wielką różnicę. Starałam się podejść do tego bardzo pozytywnie- bez uprzedzeń i stresu. Kiedy odbieraliśmy "naszych Niemców" z hostelu od początku próbowałam jak najwięcej uśmiechać się i rozmawiać z ludźmi. Wbrew pozorom jest to ważna sprawa- jesteśmy wtedy lepiej odbierani przez drugą osobę, więc warto się na niego zdobyć. :) Koniecznie musimy też pozbyć się wszelkich stereotypów, które mogą utrudnić kontakt, szczególnie polsko-niemiecki. Wydaje się, że uprzedzenia tego typu odeszły już do lamusa, jednak często ciągle można je gdzieś spotkać.
Po drugie: otwartość.
Warto być tą osobą, która pierwsza zacznie rozmowę. Muszę przyznać, że była to moją piętą Achillesa, ale próbowałam i chyba wyszło dość dobrze, bo wydaje mi się, że rozmawiałam z każdym uczestnikiem. Jest naprawdę mnóstwo sposobów, żeby przełamać pierwsze konwersacyjne lody i poznać nowych ludzi, którzy mogą stać się dla nas kimś bardzo ważnym.
Po trzecie: kreatywność.
Warto być tą osobą, która pierwsza zacznie rozmowę. Muszę przyznać, że była to moją piętą Achillesa, ale próbowałam i chyba wyszło dość dobrze, bo wydaje mi się, że rozmawiałam z każdym uczestnikiem. Jest naprawdę mnóstwo sposobów, żeby przełamać pierwsze konwersacyjne lody i poznać nowych ludzi, którzy mogą stać się dla nas kimś bardzo ważnym.
Po trzecie: kreatywność.
Jest wiele miejsc, w które można zabrać naszych gości i część z nich jest dobrym sposobem, aby się lepiej poznać. Nie musimy opierać się tylko na wycieczkach zorganizowanych w ramach programu, ale warto też wybrać się gdzieś w czasie wolnym. W tym roku zdecydowaliśmy się między innymi na lodowisko, paintball i dom strachów przy ul. Floriańskiej. Wszędzie było naprawdę świetnie. :)
Jakie możliwości daje nam udział w takiej wymianie?
- poznawanie nowych ludzi,
- doskonalenie języków obcych,
- odwiedzenie nowych miejsc,
- poznanie nowej kultury,
- nowe wspomnienia.
- poznawanie nowych ludzi,
- doskonalenie języków obcych,
- odwiedzenie nowych miejsc,
- poznanie nowej kultury,
- nowe wspomnienia.
Jeżeli nigdy wcześniej nie angażowałeś się w wymiany, weź je pod uwagę w przyszłości ;)
fot. MelanieTaprogge
Martyna Krzyżańska
Kultury i czas - prezentacja + zadanie dla chętnych
Przypominam o zadaniu dodatkowym dla osób chętnych (dotyczy klas pierwszych): stworzenie genogramu bóst mitologii greckiej z minimum 10 postaciami. Genogram należy oddać na osobnej kartce podpisanej imieniem i nazwiskiem oraz zawierającej informację do której klasy uczęszcza uczeń.
W każdej klasie na zadania czekam dwa tygodnie licząc od lekcji, na której omawiane były treści tematu "Kultury i czas".
W każdej klasie na zadania czekam dwa tygodnie licząc od lekcji, na której omawiane były treści tematu "Kultury i czas".
Prezentacja z lekcji:
sobota, 7 listopada 2015
Spójność i wewnętrzne zróżnicowanie kultur - prezentacja
Prezentacja z lekcji "Spójność i wewnętrzne zróżnicowanie kultur":
niedziela, 1 listopada 2015
Niemożliwość obecności - wystawa w Muzeum Historii Fotografii w Krakowie (wstęp wolny!)
WYSTAWA w instytucji zaprzyjaźnionej z IV LO
MUZEUM HISTORII FOTOGRAFII im. Walerego Rzewuskiego w KRAKOWIE
ul. Józefitów 16
30-045 Kraków
30-045 Kraków
Niemożliwość obecności | 28.10.2015 - 31.12.2015
wstęp wolny!
Muzeum Historii Fotografii serdecznie zaprasza na nową wystawę z cyklu "Klucz do magazynu". Wystawa "Niemożliwość obecności" odbywa się w ramach obchodów Roku Tadeusza Kantora i stara się zbadać i przedstawić związki artysty z fotografią. Kuratorki tworząc wystawę przyjęły ożywczą Kantorowską refleksję, że Muzeum jest także Biednym Pokoikiem Wyobraźni.
Subskrybuj:
Posty (Atom)